Τετάρτη, Μαΐου 17, 2006

(Macmanus) Rock,Rock My Blues!

{Σημείωση: ...Και η αναδρομή σε παλιά posts ξεκινάει! Καλή αναγνωση... -- Tero}

Ελληνιστί: "Βράχο, Βράχο τον καημό μου!"

Το πρώτο blues-rock τραγούδι που γράφθηκε σε τούτα δώ τα χώματα που κακιά σκουριά δεν πιάνει!
Του χύθηκε του Πανάγαθου το μίνιον στα τελείωματα! (...μεταξύ 5ης κι 6ης ημέρας της Δημιουργίας!)

Έχω αφήσει δύο ημι-τελή ποστάκια, για Talking Heads-Tom Tom Club και Bauhaus και συνεχίζω ακάθεκτος να φτιάχνω νέα, δίχως να αποτελειώσω τα παληά!

Η επικαιρότης(;) βλέπετε με προσπέρασε....

Α ρε μαλάκα Μανωλάκη!
Μην αφήσεις κάτι για μεθαύριο, όταν μπορείς να το κάνεις του χρόνου...

Πέντε μέρες λειώσαμε εδώ μέσα! Φούρνοι Ικαρίας Microwave!
Έκανε ο τεχνικός(;) σέρβις στο ρημάδι κι από κείνη την μέρα, άρχιζε να τα φτύνει αντί ν'αποδίδει καλύτερα... Δεν αντικατέστησε σωστά την βαλβίδα του φρέον , μπούκωσε το air-condition κι άρχιζε να στάζει νερά πάνω από τις βιτρίνες των κοσμημάτων...

Ευτυχώς Σπύρο μου, που δεν ήρθες αυτές τις μέρες!
Θα΄κανες σάουνα δωρεάν....
"Δεν κυττάει ο μαλάκας να φτιάξει το παπάρι του, που μου θέλει και μπλόγκ!"
(Θα΄λεγες, και με το δίκιο σου!)

Δρόσισε τώρα, ξεθόλωσε και το μυαλό μου!
Άκου κει να μην ξέρω τους ....ψωνιακούς, πωστουσλένε!


Σιχαίνομαι τους Επαγγελματίες που δεν ξέρουν καλά την δουλειά τους!
Σας το΄πα; Δεν σας το΄πα!

Χάζευα το πρωϊ στον Σταθμό του Μετρό, Κομητατζήδες-ΛΟΚατζήδες-πράσινα μπερέ πως διάτανο τα λέν', να ψάχνουν την κυλιόμενη να κατέβουν...(προσοχή: να κατέβουν , όχι ν'ανέβουν τις σκάλες!)

Μου'γινες πολεμοχαρής Μανωλάκη τώρα;
Όχι αδέρφια!
Αλλά αφού διάλλεξε ο μαλάκας σαν επάγγελμα τον Πόλεμο (Κι έμεινε ο Κυρ-Πόλεμος στον τόπο σαν απόκληροθ μπαμπάθ!) κάντε ρε σωστά την δουλειά σας!
Ειδικές Δυνάμεις και ψάχνετε για...κυλιόμενες για το κατέβασμα!

Και μετά λέμε για τα Ίμια! Πάλι καλά που δεν τρώνε οι Τούρκοι σουβλάκι στην Λειβαδιά να πείς....

Αλλά από την λήξη του Β΄Π.Π. ΟΣΕΣ φορές έχουν πιάσει όπλα στα χέρια τους οι Στρατόκαυλοι, τα έχουν πιάσει, για να τα στρέψουν στο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ της Χώρας! Στ'αδέρφια τους(;).... Τι να λέμε τώρα; Βαρέθηκα σ'όλη μου την θητεία, να δακτυλογραφώ προσφορές γιά εργολήπτες! Σ'αυτά ήσαν πάντα καλοί οι Στρατιωτικοί! Δώστους Έργα και Δαπάνες! Γι αυτό είναι και πρώτοι σε προμήθειες και μίζες...

"Οι ανελκυστήρες απευθύνονται σε ηλικιωμένους κι άτομα με ειδικές ανάγκες!"

Και γι αυτό τους βλέπεις φίσκα από μέλη της Κουρασμένης Γενιάς (κατά Στάθη) των 20something! Μην λέμε δηλαδής μόνο για τους Στρατόκαυλους...


3ον) Ο κόσμος στη πλειονότητά του φέρθηκε κόσμια. Αν εξαιρέσεις τους ελάχιστους εκεί μπροστά, που πέταξαν μπουκάλια και άλλα επί σκηνής, το μεγαλύτερο μέρος του κοινού συμπεριφέρθηκε εξαιρετικά ώριμα. Αυτό προς γνώση κι επίρρωση ορισμένων που εξακολουθούν να πιστεύουν (και να διαδίδουν) ότι το ροκ κοινό είναι από τη φύση του επιθετικό...

Αυτή η αποστροφή μου χτύπησε στο μάτι από τα ψες!

Με πρόλαβε ένας καλός αναγνώστης όμως:

Δεν ξέρω αν θα έχει την ίδια γνώμη ο Jack όταν μπουγελώθηκε από τα νερά των μπουκαλιών που του έπεφταν πολύ κοντά του.

Μιά ζωή τα ίδια και τα ίδια!
Μα ποτέ δεν φταίει το 85% των φιλάθλων ενός αγώνα ποδοσφαίρου, όταν αυτός διακόπτεται, από τους Τσουκαλάδες (όλων των χρωμάτων)! Είναι επιχείρημα αυτό τώρα;

Κι αν είναι επιχείρημα, στέκει στα 2005;
Αυτήν την καραμέλα την πιπιλούσαμε στα Σέβεντης , άντε και στα Έητης!
Στέκουν τέτοιες παπάρες τώώώώώρα; Σήμερα;

Κι αν τους "Τσουκαλάδες" τους σιχαίνωνται όλοι(;), για τ'άδερφια μας, τους Ροκάδες, την εμπροσθοφυλακή, το stage-jumping κάθε Συναυλίας τι νοιώθουμε;

Μιά ζωή , αυτοί οι ....Ελάχιστοι γαμάνε τα πράγματα που αγαπάμε!

Ελάχιστοι ήσαν αυτοί που πέταγαν μπουκάλια στον Παναθηναϊκό στην έγκυο Τίνα Γουέϊμουθ, όταν βγήκε με τους Tom Tom Club! Ούτε την εγκυμωσύνη της δεν σεβάστηκαν οι αλητήριοι! Πέραν ότι 5 λεπτά πρίν τους γιουχάϊζαν, όταν έπαιζαν με το προσωπικό τους όχημα, και 5 λεπτά μετά, όταν βγήκαν σαν μέλη-η ρύθμ σέξιον- των Talking Ηeads, τους ίδιους ανθρώπους, τους αποθέωναν! Οποία παράνοια!

Ελάχιστοι ήσαν αυτοί που μπέρδεψαν τους Bauhaus με τους Sex Pistols και τον είχαν τρελλάνει τον κακόμοιρο τον Μέρφυ στο φτύσιμο! Είχα βαρεθεί εκείνη την μέρα, να κόβω στον αέρα μπουγέλα που του ετοίμαζαν να του ρίξουν!
Ηταν η πρώτη μου συναυλία, μπροστά-μπροστά, κάτω από την σκηνή!
Κι έκανα χρέη πίβοτ, μπας και τσαντιστεί και φύγει κι αυτός (ο πρώτος θα΄ταν ή ο τελευταίος;) και δεν παίξει και το Bela Lagusi's Dead!

Ελάχιστοι ήσαν αυτοί που μπέρδεψαν τις έννοιες ενός πολυσυλλεκτικού Φεστιβάλ: κάθεσαι πίσω στα γκρούπ που δεν γουστάρεις και πας μπροστά εκεί που γουστάρεις! (Θέλει πτυχίο από το Μ.Ι.Τ αυτό να το καταλάβετε ρε μαλακισμένα;) Ελάχιστοι ήσαν αυτοί που πέταγαν πέτρες στον Boy George κι ελάχιστοι ήσαν αυτοί που δεν ήθελαν να δώκουν 2 χιλιάρικα ν'ακούσουν 4 γκρούπ την μέρα (500δρχ. το συγκρότημα) κι έβαζαν φωτιές έξω στο Καλλιμάρμαρο! Πάντα...ελάχιστοι είναι!

Ελάχιστοι ήσαν κι αυτοί προχτές στο Beach Volley!
Είπε κανείς τ'αντίθετο;

Οι μειοψηφίες, τάγματα ξυπόλητα!

Το πιό ωραίο κομμάτι της Ιστορίας , είναι τ'άλλο!

Αλλ' αυτό δεν μαθαίνεται σε καμμία Σχολή!
Η πείρα βλέπετε δεν διδάσκεται, βιώνεται!

Αυτοί οι super-extreme στα νειάτα τους, αυτοί ντε που πέταγαν μπουκάλια στην Ποπ-Αδερφή "Μπόϋ Τζώρτζενα" , κι ήθελαν εδώ-και-τώρα Clash, αυτοί οι ίδιοι λοιπόν, σήμερα είναι πρώτο-τραπέζι-πίστα στον Ζαφείρη Μελά!

Γιατι η μουσικούλα μάγκες/μάγκισσες είναι ναρκωτικό-ελιξήριο νεότητας!
Μιλάει κατευθείαν στην ψυχούλα του καθενός/μιάς!
Δεν είναι αρχαίο αγώνισμα, παγκράτιο και λιθοβολία!
Αλλοίμονο, αν αυτός που αγαπάει την μουσικούλα, είναι αυτός που ρίχνει πιό μακριά την πέτρα ή τα μπουγέλα!

Ούτε επαναστάτης είναι αυτός που ρίχνει πιό μακριά την μολότωφ!
Αλλοίμονο, αν ήταν κι έτσι!
(Ή αυτός που ληστέυει πιό πολλά Super Market στο διάβα του!)

Γιατί όλες οι ομάδες "Ζ" των μπάτσων, επανδρώθηκαν από παληούς κοντράκηδες της παραλιακής!

Για να μην σου πώ ότι και τα ΜΑΤ στελεχώνονται από παληούς "αναρχικούς"!

Έτσι λοιπόν και σήμερα, όλα τα σκυλάδικα γεμίζουν από παληούς χεβυμεταλλάδες-πιουρίστες που δεν σήκωναν νερό στο κρασί τους, στα νειάτα τους (μην χέσω!)...

Ο καλύτερος μου φίλος, όταν ήμασταν παιδιά, άκουγε μόνο Νέγρικο Μπλούζ(δεν είναι political correct η φράση, αλλά έτσι μ'αρέσει να το λέω!) και Frank Zappa!

Τίποτε άλλο.

Τίποτε άλλο!

Εμάς που ακούγαμε U2, Simple Minds και Police, μας θεωρούσε φλώρια και μας κοροίδευε!

Αποτέλεσμα:
Πέρασαν τα χρόνια! Μετα την Βιομηχανική Πειραιά, έκανε τα μεταπτυχιακά του, έκανε και το Διδακτορικό του! Μέγας και Τρανός Οικονομέτρης!
Τρείς μέρες την βδομάδα είναι Καθηγητής στην Σαλονίκη, κι άλλες τρείς χωμένος στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς!

Ο Κώστας; Ο Κώστας γιά!
Ο Κώστας ο αναρχικός, ο σιτουασιονιστής, με μανία τον Ισπανικό Εμφύλιο που κάναμε ολόκληρο Οικογειακό Συμβούλιο να τον βάλλουμε να κάνει ένα ρημάδι μπάνιο!
Πέραν όλων των άλλων, ήταν κι ενάντια στο σαπούνι!

Ο Κώστας ο "αναρχικός" που άκουγε μόνο Ζάππα, παντρεύθηκε μιά κότα (όχι τον ΜανιφέστοGR ρε σείς, αμέσως εκεί το μυαλό σας!) - λαϊκόΚατίνα του χειρίστου είδους- έκτισε και μιά βιλλάρα μετά πισινάρας στα Μεσόγεια! Ας είναι καλά τα λεφτά των "παιχτών" του ΧΑΑΑΑΑ! Τα έφαγαν τα γατόνια!

Και δε-γαμεί-μανδάμ!

Και κάνω μιά μέρα το λάθος, μέσα στην αφέλεια της ανωριμότητας που με διακρίνει, και τον ρωτάω:
-"Στην Σαλονίκη, πάς σε καμμιά Συναυλία στον Μύλο;"
(Μέγας μύθος ο Μύλος, για μας τους χαμουτζήδες βλέπετε!)

-"Εγώ; ΕΓΩ;
Να πάω σε συναυλία; Κι αν με δεί κανάς φοιτητής μου, τι θα πεί;"

Ζηλευω τους Αμερικάνους Kαθηγητάδες που είναι τόσο cool που πάνε ν'ακούσουν Jazz παρέα με τους μαθητές τους! Όχι τις ψωνάρες της ΕΔΩ Πανεπιστημιακής Κοινότητας!

Κι έτσι , αφού δεν πάει στον Μύλο, πάει στο Σκυλέ-Ρόδον!
(άλλο το Ρόδον της Αθήνας κι άλλο της Καρντασούπολης, μην τα μπερδέψετε!)
ν'ακούσει Ζαφείρη Μελά, παρέα με το...πλάσμα!(;)

Από τον Ζάππα, στον Ζαφείρη!....
Και τα δύο από ΖΑ αρχίζουνε!

Περίεργος ήμουνα να δώ τους μάγκες/ισες που πέταγαν μπουκάλια εψές στον Τζάκ!
Θα'θελα να γνωρίσω από κοντά-κι από πρώτο χέρι- τους μετέπειτα Σκυλάδες της δεύτερης δεκαετίας του 210υ Αιώνα!

posted by macmanus @ 7/15/2005 04:48:00 μμ

{Δια του λόγου το αληθές...}

Μέτα-Σχόλια: 3

Μέτα-σχόλιο από: Blogger Chaca-Khan...

ωραια προσπαθεια

Τετάρτη, Μαΐου 17, 2006 5:00:00 μ.μ.  
Μέτα-σχόλιο από: Anonymous Ανώνυμος...

Ρακοσυλλέκτης λοιπόν!
Δεν είναι κακό να μαζεύεις αυτά που πετούν οι άλλοι.
Ειδικά όταν έχεις την πρόθεση να τα μοιραστείς με τη σεμνότητα και το σεβασμό που το κάνεις.

Ο Fravia λέει:
The web is huge, of course, but that's not a real problem. The problem is that time and space have a different meaning on the web. Add to this the truth that everything that 'happens' is carved forever: try to pull something 'off the web' and you will soon realize that you wont be able to do it. Everything you write and publish will defy eternity, carved in electrons: the very moment you put something on the web, someone, somewhere, will make a copy out of it. It is bound to reappear, somewhere sometime: indestructible and redoutable powers of the void.

http://www.searchlores.org/tadimens.htm

Καλές ανασκαφές!

Πέμπτη, Μαΐου 18, 2006 12:20:00 π.μ.  
Μέτα-σχόλιο από: Blogger Tero...

@ in silence

Ακριβώς έτσι! Σωστός ο Fravia...

Το ζήλεψα και το αντιγράφω! Thnx! ;-)

Tero

Πέμπτη, Μαΐου 18, 2006 12:40:00 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

‹‹‹ Επιστροφή στην αρχική σελίδα...